Σε φορτισμένο κλίμα συνεχίζεται η δεύτερη ημέρα της δίκης για την δολοφονία της φοιτήτριας Ελένη Τοπαλούδη, η οποία βρήκε φρικτό θάνατο αφού βιάστηκε από τους δύο κατηγορούμενους, τον Νοέμβριο του 2018 στη Ρόδο.

Η διαδικασία ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου συνεχίζεται με την ολοκλήρωση της εξέτασης του επικεφαλής του κλιμακίου Ειδικών Αποστολών του Λιμενικού, Θωμά Ζόβα, ο οποίος εξιχνίασε ταχύτατα το φρικτό έγκλημα.

«Το εσώρουχο της φοιτήτριας ήταν σκισμένο»
Ο μάρτυρας επανέλαβε ότι το πτώμα της φοιτήτριας εντοπίστηκε να επιπλέει σε απόκρημνη παραλία και πως τα πράγματά της βρέθηκαν σε διάφορα σημεία. Οπως σημείωσε ο κ. Ζόβας, το εσώρουχο της 19χρονης ήταν σκισμένο, γεγονός που καταδεικνύει ότι η κοπέλα υπέστη βία. «Κάποιος το τράβηξε για το σκίσει», ισχυρίστηκε ο λιμενικός.

Σύμφωνα με τον μάρτυρα, ο 20χρονος αλβανικής καταγωγής κατηγορούμενος υπήρξε συνεργάσιμος, «καθόλου φοβισμένος και ψύχραιμος» κατά την εξέτασή του, εν αντιθέσει με τον 21χρονο Ροδίτη, ο οποίος δεν ήταν συνεργάσιμος «είχε έντονο χαρακτήρα και έδειχνε ότι ήταν ένας άνθρωπος που επιθυμούσε τον καβγά». Υπενθυμίζεται ότι στις 13/01 ο 21χρονος κατά την μεταγωγή του στα δικαστήρια είχε εμφανιστεί ιδιαίτερα προκλητικός, αφού προέβη σε χειρονομία κατά των παρευρισκομένων έξω από τη δικαστική αίθουσα.

Ο λιμενικός, αναφερόμενος στους γονείς του 21χρονου είπε πως ο πατέρας του δεν έλεγε πού είναι ο γιος του, ενώ η μητέρα του, αν και είχε αρχικά άριστη συνεργασία με τις Αρχές, είχε εξαφανιστεί στη συνέχεια για ένα τετράωρο.

Δολοφονία Τοπαλούδη: «Η φοιτήτρια φώναζε όσο την βασάνιζαν»
Ο λιμενικός επανέλαβε πως η φοιτήτρια φώναζε όσο την βασάνιζαν οι δύο δράστες στο εξοχικό τού Ροδίτη κατηγορούμενου και απαντώντας σε ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής είπε ξανά ότι αν η γιαγιά του 21χρονου έχει καλή ακοή θα άκουγε τις κραυγές της Ελένης Τοπαλούδη από το ισόγειο όπου έμενε, όταν η φοιτήτρια βασανιζόταν από τους δύο δράστες στον επάνω όροφο.

Και σήμερα η διαδικασία διεξάγεται με την παρουσία δεκάδων ατόμων εντός της αίθουσας, ενώ εκτός του δικαστηρίου βρίσκονται μέλη γυναικείων οργανώσεων, τα οποία, κρατώντας πανό, καταγγέλλουν την ανοχή που επιδεικνύουν οι Αρχές σε δράστες βιασμών, αγνοώντας ή μη ερευνώντας διεξοδικά καταγγελίες θυμάτων.