Δεν υπάρχουν πράγματα που δεν περιμένεις να δεις στον ΠΑΟΚ, άρα αυτό που συνέβη στο Περιστέρι δεν μπορώ να πω πως με έριξε από τα σύννεφα.

Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Αφού έριξα τα καντήλια μου, ηρέμησα και ήρθε η ώρα να γράψω. Το κακό φαινόταν από το πρώτο ημίχρονο όταν και η ομάδα έπαιξε πάρα πολύ καλά. Αυτή η αδυναμία του ΠΑΟΚ να τελειώσει τα παιχνίδια συμβαίνει συχνά άρα είναι ένα δεδομένο πρόβλημα. Είναι η αναποτελεσματικότητα του φορ; Ως έναν βαθμό ναι. Ο Σφιντέρσκι ακόμα και όταν βάζει γκολ όπως σήμερα, αμέσως μετά παθαίνει τιλτ. Αυτά που χάνει, απλά δεν χάνονται. Όμως δεν είναι μόνο αυτό.

Ας αποδεχτώ λοιπόν το ρόστερ που δημιουργήθηκε με τις παθογένειές του οι οποίες είναι πολλές και έχουν καταγραφεί. Και επειδή το πρότζεκτ Γκαρσία θα μας πάει καιρό, καλό θα ήταν να βάλουμε μία σειρά. Ο Πάμπλο όταν ξεκίνησε, είχε ξεκάθαρες ιδέες, οι οποίες στη συνέχεια κάπως μπερδεύτηκαν.

Ο Γκαρσία λοιπόν σε αυτή τη πορεία, είναι υποχρεωμένος να μάθει από τα λάθη του. Για μένα, ένα είναι το βασικό. Δεν δημιουργεί σταθερές.

Άλλαξε τερματοφύλακα, αλλάζει συνεχώς παίκτες στο κέντρο της άμυνας, δεν χρησιμοποιεί μαζί τους καλύτερούς του χαφ – Σβαμπ, Καντουρί και γενικά, δεν έχει στήσει έναν ξεκάθαρο κορμό. Το γιατί το ξέρει ο ίδιος, αλλά ο ένας από τους βασικούς λόγους που υπάρχει αυτή η εικόνα, είναι ο συγκεκριμένος.

Η γενική εικόνα βέβαια, δεν είναι αυτή που ευθύνεται για τα αποτελέσματα. Οι στιγμές είναι. Όμως και αυτές, έχουν την ιστορία τους.

Αφήνοντας τον Πάμπλο στην άκρη, θα πιάσω λίγο τον αρνητικό πρωταγωνιστή της σημερινής ημέρας, τον Δημήτρη Γιαννούλη. Δεν είναι μόνο το λάθος στο γκολ του Μουνίθ, είναι πολλά.

Εγώ τον Γιαννούλη τον ξέρω από τότε που ήρθε από τον Βατανιακό. Πάντα σοβαρό παιδί, πάντα δουλευταράς, πάντα σου δίνει ότι έχει. Όμως είναι ένα παιδί το οποίο έφερε 8εκατ από την Πόρτο, είδε τους κολλητούς του – Πέλκα, Λημνιό – να φεύγουν και αυτός έμεινε εδώ σε ένα μεταβατικό πρότζεκτ. Λογικό είναι πνευματικά να μην βρίσκεται σε ένα τοπ επίπεδο. Εκεί λοιπόν χρειάζομαι τον Όλαφ Ρέμπε. Να τον διαχειριστεί.

Ο Γιάννης Μιχαηλίδης, ένα παιδί με στοιχεία, που είμαστε όλοι διατεθειμένοι να ανεχτούμε τα όποια λάθη νομοτελειακά θα κάνει ένας 20χρονός στόπερ. Και αυτός θέλει διαχείριση, αλλά κυρίως όταν αρχίζουν τα δημοσιεύματα για Φενέρ και πώληση, ενώ στον ΠΑΟΚ δεν έχει κάνει ποτέ πέντε σερί καλά παιχνίδια. Ένα τηλεφωνάκι στον ατζέντη του με μία κάποια ένταση, δεν θα ήταν κακό για να μείνει προσγειωμένο το παιδί. Εδώ θέλω τον Ρέμπε.

Θέλω να πω απλά, πως τη δεδομένη χρονική στιγμή έχουμε μία ομάδα που δεν έχει σταθερές, έχει αλλάξει σχηματισμό με την αλλαγή προπονητή και έχει αρκετά παιδιά που πνευματικά είναι σε λάθος σημείο. Και ο Αγκούστο το ίδιο που η αλαζονεία στο παιχνίδι του μου το δείχνει ξεκάθαρα πως δεν είναι καλά.

Παρόλα αυτά η ομάδα έπαιξε, απλά πληρώνει όλα τα παραπάνω. Η παράνοια της φάσης που περνάει φαίνεται από το γεγονός πως ο Νινούα προχθές ήταν στην Ανόρθωση και σήμερα έπαιξε και είχε ασίστ. Και ο Ουάρντα μπήκε για να δώσει μεγάλη νίκη, αλλά το γκολ του ήταν σαν να υπνώτισε τους συμπαίκτες του.

Εγώ επιμένω σε αυτό που γράφω εδώ και καιρό. Θα ήταν ηλίθιο να πιστέψω πως με αυτές τις συγκυρίες η ομάδα μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό. Είμαι πολλά χρόνια στο κουρμπέτι για να μην αντιληφθώ πως μπάζουμε από πολλές κατευθύνσεις.

Και είναι η πρώτη φορά που ο Ιβάν Σαββίδης έκανε ότι του έλεγαν οι άλλοι. Άφησε τα κλειδιά σε άλλους να διαχειριστούν την ομάδα, όρισε ένα μπάτζετ έστω και μειωμένο λόγω FFP, έκανε στην άκρη για να δει πως δουλεύει το πράγμα. Αυτή τη φορά, δεν είναι η κεφαλή το θέμα.

Εδώ λοιπόν Ρέμπε, Γκαρσία και παρατρεχάμενοι, θα πρέπει να κατανοήσουν ποια είναι τα λάθη τους, να δουλέψουν πάνω σε όλα τα κομμάτια που χρειάζεται η ομάδα υποστήριξη, να βγούνε από τον μικρόκοσμό τους και να επικοινωνήσουν το πως βήμα – βήμα θα ξεπεραστεί η κρίση και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο.

Σήμερα που μιλάμε, ξέρουμε τι μας λείπει, τι χρειαζόμαστε σε χαρακτηριστικά, ξέρουμε τι μπορούμε να διαχειριστούμε και τι όχι. Ξέρουμε ποιοι είναι διαθέσιμοι να μείνουν στρατιώτες του κλαμπ και ποιοι νομίζουν πως είναι πάνω από αυτό, ξέρουμε τι δεν λειτουργεί για να πάει η ομάδα μπροστά.

Η στόχευση λοιπόν μέχρι το καλοκαίρι είναι η δημιουργία ενός λειτουργικού κορμού που με τις προσθήκες των χαρακτηριστικών που πρέπει θα πάμε παρακάτω. Χαρακτηριστικά που έχουν στη διάθεσή τους τα στελέχη του ΠΑΟΚ, ο Ρέμπε δηλαδή, έξι ολόκληρους μήνες για να τα βρούνε.

Απλά να ξέρουν, πως αντιλαμβανόμαστε το ποδόσφαιρο πολύ πιο σύνθετα απ όσο νομίζουν. Και από τεχνοκρατικές τανζανιές έχουμε χορτάσει.