Καλησπέρα σας, είμαι η Χρύσα
Διαβάζοντας το άρθρο για την κοπέλα που την χτυπούσε ο άνδρας της με το
μωρό αγκαλιά, θέλησα να σας γράψω περιεκτικά και την δική μου ιστορία
με μεγάλη αξιοπρέπεια.
Γνώρισα τον πατέρα του παιδιού μου το 2016, έπειτα από λίγους μήνες
αποφασίσαμε να συζήσουμε το 2017 μετά απο δική του παρότρυνση.
Έμεινα μετά χαράς μαζί του, όντας τυφλά (δυστυχώς) ερωτευμένη μαζί
του. Τον επόμενο κιόλας μήνα είχα ήδη μείνει έγκυος στον μονάκριβο γιο μου
Το σωματικό μαρτύριο είχε ξεκινήσει με ενα χαστούκι, λίγο Πριν μάθω
ότι είμαι έγκυος, καθ ότι εκείνες τις ημέρες ανακάλυπτα πώς έχει πάρε
δώσε με την πρώην του.
Λόγω ότι ήξερε τον τρόπο πως να πατήσει στα «κουμπιά » μου τον
συχγωρουσα, μέγα λάθος μου.
Κατά το καιρό της εγκυμοσύνης μου, ζούσα εναν παραλογισμό.
Όχι μονο απο τον ίδιο, μα και από την οικογένεια του και απο την πρώην
του και απο κάποιους «φίλους » και «φίλες «.
Είχε αρχίσει να πέφτει ξύλο σε κάθε μου αντίρρηση, κυρίως όταν
ανακάλυπτα κάτι ή αν πχ δεν μου άρεσε να φάω ενα συγκεκριμένο φαγητό.
Το σκέφτομαι και δακρυζω,
Πόσο ψυσικο πόνο ένας άνθρωπος μπορεί να αντέξει, να ανεχτεί ;
Ποσο ψυχολογικό, λεκτικό, σωματικό ξύλο κανείς μπορεί να αντέξει ;
Πόσες βρισιές ανα ημέρα ;
Κάθε μέρα, επειδή εκείνος είχε τα παράλληλα προσωπικά του προβλήματα
με την πρώην ή με την επιχείρηση οπου Εργαζομουν εκεί κατά τη διάρκεια
όλης της εγκυμοσύνης μου ανα 15+ ώρες τη μερα, ξεσπούσε επάνω μου.
Δεν εφταιγαν οι ορμόνες μου όπως υποκριτικά ήθελε να δείχνει πρός τα
έξω, ούτε φυσικά υπήρχαν συναισθήματα και σκηνικα ζηλοφθονίας. Έτσι
τον συνέφερε να λεει.
Ήταν πως με υποτιμούσε και προσπαθούσα να σώσω ότι απέμενε απο τα
κομμάτια που κάθε ημέρα με έσπαζε καθημερινά.
Θυμάμαι, τις φορές που με έπιανε απο το λαιμό έγκυο, και μου έλεγε
«ψοφα μωρή εσύ και το μπασταρδό σου».
Ή που μου δημιουργούσε αισθήματα εγκατάλειψης σε καθημερινή βάση.
Χαστούκια, κλωτσιές στη κοιλιά, με εσπρωχνε κάτω απ το σκαμπο, μου
έδινε γροθιές στους ώμους.
Απο βρισιές που δε λέγονται άλλο τίποτα.
επίσης, αν και ήμουν πάντα πιστή σε εκείνον αρνούνταν το γεγονός ότι
ήμουν, κι όσο αυτός οσο οι γονείς, η πρώην του, η αδερφή του και
κάποιοι φίλοι του, έλεγαν πως το μωρό δεν είναι δικό του.
Η πρώην του, δέ, έβαλε ενα φίλο της να πεί πως εγω συνεβρεθηκα μαζί
του κι έμεινα έγκυος!
Δεν μπορούσα να αποδείξω τα αυτονόητα σε παράλογους ανθρώπους, καθώς
ήμουν μόνη σε ολα!
Όταν πλέον γέννησα στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης μου, πίστεψα βαθειά
μέσα μού πως ίσως φτιάξει κατι, ίσως Όμως, όχι, ολα έγιναν χειρότερα.
Στα προσωπικά μας δε με σεβόταν, μιας και τώρα είχε ολο τον ελεύθερο
χρόνο που έβγαινε με κοπέλες απ το προσωπικό του, κοπέλες που μέχρι χθες
τις έλεγα «φίλες».
Αλλα φταίει πρώτος εκείνος σε αυτό φυσικά.
Με άφηνε μόνη σε ολα.
Έπειτα, όντας 8 ημερών λεχώνα, και ζητώντας του ακόμα μια φορά βοήθεια
απο τον χρόνο του, ακόμη μία φορά φυσικά αρνήθηκε.
Κλείνοντας τη πόρτα του σπιτιού αυτός, πέταξα ενα πλαστικό καπάκι στη
πόρτα ως αντίδραση.
Γύρισε πίσω, κι εγω έχοντας το νεογέννητο στο αριστερό μου χέρι, αυτός
μου έδινε γροθιές στο κεφάλι μου λέγοντας «ποιανου το σπίτι νομίζεις
ότι διαλύεις ε;»
Έφυγε ξανα για τη βόλτα του, και συνεχίζοντας τον ψυχολογικό του πόλεμο
έναντί μου.
Που να μιλούσα
Ντρεπόμουν τόσο που κανείς έξω δε φανταζόταν
Εκείνος άλλωστε φρόντισε να αποπροσανατολιζει άπαντες με την κολακεία
που διαθέτει στον λόγο του, μα και με τη πειθώ του.
Έπειτα απο ενα μήνα αφότου γέννησα, η υπομονή μου έσπασε, με έδερνε με
το μωρό αγκαλιά, του έκανα μήνυση
Σε όλους είπε ψέμματα πως εγώ του επιτέθηκα από ζήλια είχε τον δικό του
τρόπο να παίζει τόσο μεγάλο θέατρο που πιστεύω πως αδικειται τέτοιο
ταλέντο στην ηθοποιία
Καθώς μαθεύτηκε παντού, τα μπαλωσε παντού, διότι ο κόσμος τον «ήξερε »
ως το «καλό παιδί «.
Έτσι, βγήκε καί η δική μου φήμη, η φήμη της τρελής, ζηλιάρας,
ψυχοπαθούς, φορτικης.
Μόνο η φήμη τον ενδιέφερε κι όχι πώς είναι τέρας.
Συνέχισα να μένω κάτω από τ δική του στέγη και μετά τη μήνυση, και το
ξύλο έπεφτε βροχή.
Επάνω μου νιώθω το τσούξιμο απο το γκλόμπ με το οποίο με χτυπούσε ενα
πρωινό, και τα παπούτσια του να πατάνε στα δάχτυλα απο τις πατούσες μου
σαν να έσβηνε τσιγάρο!
Παράλληλα με απειλούσε πως θα με διαμελισει σε κάδους και θα το κάνει να
φανεί ως «ατύχημα «!!
Ολα αυτά, μέσα στον εγκλωβισμό μου. Μέσα στην χαμηλή αυτοπεποίθηση που
απέκτησα.
Ολα αυτά με σκέψεις «θέλω να φύγω»
Όμως, πιστέψτε με, οσο εύκολα λεει ενας τρίτος «εγω θα έφευγα», αλλο
τόσο δεν ξέρει κανείς τα συναισθήματα μιας βαθιά κακοποιημένης γυναίκας.
Η ιστορία μου έχει ακόμα πολλες πτυχές βίας, όμως αυτό που θέλω να πώ
όντας με το παιδί μου μακριά
Αν ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο, αν συμβαίνει ήδη, αν
Αρχίστε να σχεδιάζετε τρόπους να φυγετε, να σωσετε εσάς καί τα παιδιά σας.
Αν καθεστε για την οικονομική άνεση, σκεφτείτε πως για αυτό
καταστρέφετε ήδη τα παιδιά σας ως αυριανους ενήλικες!
Όσο κι αν σας κλαφτεί το τέρας που σακατευει το σωμα & τη ψυχή σας,
το μόνο που τον νοιάζει είναι η εικόνα του στους έξω και να έχει κάποιον
να ξεσπάει!
Ποτέ δεν είναι αργά για να φεύγετε απο τέτοιες καταστάσεις!
Με απόλυτη εκτίμηση, και σεβασμό,
Χρύσα
Η Χρύσα, κατάφερε και ξέφυγε μαζί με το παιδί της, έφυγε πολύ μακριά από
αυτόν τον τόπο. Ευχόμαστε την ίδια τύχη και επιλογή σε όλες όσες
κακοποιείστε και δεν βρίσκετε το κουράγιο!

singleparent.gr