Ο ΠΑΟΚ στο ντεμπούτο του Πάμπλο έβαλε δύσκολα στον εαυτό του, αλλά στο τέλος ένα εκπληκτικό φάουλ του Νίκα Νινούα έδωσε τέλος στα όνειρα του Παναιτωλικού.

Γράφει ο Σταύρος Κόλκας…
Στο ντεμπούτο του Πάμπλο Γκαρσία ο ΠΑΟΚ πήρε το αποτέλεσμα. Αυτό είναι το νούμερο ένα στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε, για μία ομάδα που δεν είχε φέτος εκτός έδρας νίκη.

Ο Ουρουγουανός ως πρώτη του επιλογή άλλαξε σχηματισμό και η ομάδα του πέτυχε τρία γκολ. Το 4-2-3-1 ήταν η επιλογή αλλά με τρόπο τέτοιο ώστε να πιστέψουμε πως σε αγώνες υψηλότερης έντασης θα το γυρίσει σε 4-3-3.

Άφησε εκτός αποστολής τον Αουγκούστο που προέρχεται από μακροχρόνιο τραυματισμό, έτσι ώστε να τον έχει φρέσκο την Πέμπτη, άφησε στον πάγκο τους Ροντρίγκο – Κρέσπο που προέρχονταν από θλάση. Επέλεξε τον Ουαγκέ για την δεξιά πλευρά της άμυνας, μην έχοντας άλλη προφανή επιλογή και εκεί ήταν η αδυναμία της ομάδας του.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά γνωρίζοντας πως είναι πέντε μέρες στους δρόμους, είχε ένα πολύ απαιτητικό παιχνίδι το βράδυ της Πέμπτης και οι δυνάμεις του ήταν περιορισμένες.

Μέχρι το 16΄είχε τρεις μεγάλες ευκαιρίες, στο 18΄πέτυχε το γκολ με τον Σφιντέρσκι, χάθηκαν άλλες δύο μεγάλες ευκαιρίες για να μπει δεύτερο γκολ, όμως πήγε στο ημίχρονο με το οριακό 1-0.

Για ένα ημίχρονο δεν δέχτηκε φάση και γενικά δεν δέχτηκε φάση. Όμως κατάφερε να ισοφαριστεί από μία κακή – αδικαιολόγητη στιγμή του Ίνγκασον. Ο Ισλανδός χωρίς κανέναν απολύτως λόγο παραχώρησε ένα πέναλτι και την ευκαιρία στον Αριγίκμπι να ισοφαρίσει.

Από το γκολ του Παναιτωλικού και μετά, ο ΠΑΟΚ έβγαλε όλες τις παθογένειές του. Κακές συνεργασίες, εύκολα λάθη και η ελπίδα μόνο από έναν Γιαννούλη για να συμβεί κάτι θετικό.

Οι παρεμβάσεις του Γκαρσία σε πρώτο χρόνο, ήταν περισσότερο αναγκαστικές. Ο Σβαμπ σκασμένος δεν μπορούσε να βοηθήσει, όμως για τον Ουρουγουανό ήταν νωρίς να ρισκάρει με τον Νινούα. Μπήκε ο Εσίτι. Άλλαξε και φορ, ενώ έβγαλε και τον Τζόλη που ήταν ώρα εκτός αγώνα, για να βάλει τον Μπίσεσβαρ.

Όταν έσφιξαν τα γάλατα, πήρε το ρίσκο με τον Νινούα, βγάζοντας τον Καντουρί που έκανε το χειρότερό του φετινό παιχνίδι, έβαλε και τον Ροντρίγκο για να ενεργοποιήσει την δεξιά του πλευρά που με τον Ουαγκέ ήταν δραματική δημιουργικά.

Κάπου εκεί άρχισε να παίρνει πρωτοβουλίες ο Ζίφκοβιτς κινούμενος στον άξονα και ήταν αυτός που κέρδισε το φάουλ που τοποθέτησε τον Νίκα Νινούα σε θέση βολής.

Ο Γεωργιανός μπορεί να έχει σημαντικά αθλητικά και τακτικά κενά στο παιχνίδι του, όμως τα χτυπήματά του είναι αριστουργηματικά. Έστειλα την μπάλα εκεί που οι αράχνες βγάζουν γούστα, με τρομερά φάλτσα, σωστό ύψος και πολύ δύναμη. Θα μου επιτρέψει ο συνάδελφος Γρηγόρης Παπαβασιλείου, να διαφωνήσω με την ευθύνη Κνετ. Ο τρόπος που χτυπήθηκε το φάουλ, από το σημείο που χτυπήθηκε, δεν μπορεί να φέρει καμία απολύτως αντίδραση. Η συνεχής αναφορά στο υποτιθέμενο λάθος του Κνετ, μειώνει μία εξαιρετική ποδοσφαιρική στιγμή από αυτές που σπάνια βλέπουμε.

Και επειδή υπάρχει ακόμη μία καχυποψία μεταξύ ΠΑΟΚτσή και συνδρομητικού, τέτοιες στιγμές δεν βοηθάνε.

Για τον ήρωα της ημέρας Νίκα Νινούα, ο ΠΑΟΚ έχει τον χρόνο να τον δουλέψει και να τον κάνει έναν ποδοσφαιριστή υψηλών προδιαγραφών. Να του προσθέσει δύναμη, να του προσθέσει τακτική γνώση, να του μάθει καμία γλώσσα γιατί το παιδί μιλάει μόνο τη μητρική του και να πάρει από αυτόν όλο το ποδοσφαιρικό πακέτο.

Η τελευταία φάση του αγώνα, στέρησε από τον Μουργκ ένα γκολ αλλά έδωσε την ευκαιρία στον Τσόλακ να καταγράψει το πρώτο του γκολ με την φανέλα του ΠΑΟΚ και να διώξει την κατάρα των πέναλτι.

Ο ΠΑΟΚ πήρε το πρώτο του φετινό διπλό με τον Πάμπλο στον πάγκο. Μέχρι στιγμής είχε μόνο ισοπαλίες και την ήττα στο Κράσνονταρ.

Από το ντεμπούτο του Γκαρσία, θα κρατήσω την αλλαγή σχηματισμού, την προσπάθειά του να κρατήσει την ισορροπία της ομάδας του όταν το παιχνίδι στράβωσε και να πάρει τα ρίσκα όταν δεν μπορούσε να επιτεθεί ο Παναιτωλικός, θα κρατήσω το στοχευμένο ροτέισον ενόψει του κρίσιμου αγώνα της Πέμπτης που ο ΠΑΟΚ πρέπει το κερδίσει όπως και να χει για να ελπίζει σε πρόκριση στους 32΄.

Και ο ίδιος μαθαίνει την ομάδα του, θα παλέψει σύντομα να βρει τις σταθερές του, όμως έχει πολύ δρόμο ακόμη.

Τέλος, ο ΠΑΟΚ που όταν έκανε τις μεταγραφές χρειαζόταν δεξί φουλ μπακ, με επιθετικές αρετές προφανώς, έφερε τον Ουαγκέ. Θα ήθελα να ήξερα τι ριπόρτ υπήρχε για αυτόν τον ποδοσφαιριστή και ποιος είδε δημιουργία στο παιχνίδι του.

Ευτυχώς αποκτήθηκε ο Άντρε, ευτυχώς ο Πάμπλο ξέρει καλά τον Λύρατζη, άρα δεν θα υποστούμε για πολύ καιρό ακόμη αυτό το δράμα.