Η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων ανάφερε σε συνέντευξη της, σχεδόν 1 χρόνο πριν, τους λόγους που ψήφισε το περιβόητο άρθρο 8 για αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.

Δείτε τι είχε δηλώσει τότε στην Σάσσα Σταμάτη:

«Τι σας οδήγησε στο να υπερψηφίσετε το περιβόητο άρθρο 8 για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια;

Πρωτίστως, λόγοι βιωματικοί. Λόγω προηγούμενων εθελοντικών δράσεων που είχα αναπτύξει, έχω περάσει χρόνο σε μαιευτήρια και ιδρύματα της χώρας όπου διαβιούν εγκαταλελειμμένα παιδιά. Και παρότι το προσωπικό στους χώρους αυτούς υπερβάλλει εαυτόν, γεγονός είναι ότι τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν υπό εξαιρετικά «βαριές» συνθήκες, χωρίς την αγκαλιά και τη στοργή ενός γονέα, συχνά χωρίς πρόσβαση σε φυσικό φως, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να παίξουν όπως τα συνομήλικά τους, και όλα αυτά έχουν τρομακτικές επιπτώσεις στη σωματική, ψυχική και συναισθηματική τους ανάπτυξη.

Επιπλέον, πολλά από τα παιδιά αυτά έχουν προβλήματα υγείας και τα νέα ζευγάρια που θέλουν να αναλάβουν παιδιά με αναδοχή ή υιοθεσία δεν τα προτιμούν. Θεώρησα λοιπόν ότι έχουμε ως Πολιτεία χρέος να εξασφαλίσουμε σε κάθε παιδί το δικαίωμα να ζήσει, το δικαίωμα να μεγαλώσει σε ένα σπιτικό, με γονείς που θα το φροντίζουν και θα το αγαπούν.

Και έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στις κοινωνικές υπηρεσίες της χώρας μας, οι οποίες ελέγχουν την καταλληλότητα όλων των υποψήφιων αναδόχων γονέων -ετερόφυλων ή ομόφυλων-, ότι θα φροντίσουν τα παιδιά αυτά να μεγαλώσουν με γονείς που θα τους προσφέρουν το κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξή τους.

Επιπλέον, σε επιστημονικό επίπεδο, σοβαρές εγχώριες και διεθνείς επιστημονικές και εμπειρικές μελέτες καταλήγουν στο ξεκάθαρο συμπέρασμα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων δεν έχει επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των παιδιών, στην κοινωνική τους προσαρμογή, ούτε και στην ανάπτυξη της ταυτότητας του φύλου τους. Και σε νομικό επίπεδο, ο εκ των προτέρων αποκλεισμός ενός υποψηφίου από τη διαδικασία αναδοχής -αποκλειστικά και μόνο λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμούθα ήταν αντίθετος προς το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, με το οποίο έχουμε υποχρέωση να συμμορφωνόμαστε. Πρωτίστως όμως, όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη από ένα σπιτικό και από ανθρώπους που θα τα αγαπάνε και θα τα φροντίζουν, και αυτό θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να συνιστά την απόλυτη πολιτική μας προτεραιότητα.»