Mετά από τέτοιο ματς και τέτοια ανατροπή θα ήταν άδικο να σταθείς σε έναν μόνο παίκτη, όμως ο Περέα το αξίζει και με το παραπάνω, όχι μόνο για τη σημερινή απόδοσή του. Έδειξε από τις πρώτες του στιγμές στο τριφύλλι ότι είναι ένας ποδοσφαιριστής που αξίζει να πιστέψεις.
Ας μείνουμε όμως στον Περέα. Ο 19χρονος ήταν και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό αυτός που άλλαξε τη ροή του παιχνιδιού και ανακάτωσε την αντίπαλη άμυνα. Ήταν επίσης ο μόνος που είχε σταθεί αξιοπρεπώς στα ματς με τον ΟΦΗ και τον Άρη.
Κάπου εκεί αρχίζει να αναπτύσσεται η δράση του Περέα και να αποκτά περισσότερη ουσία η τρομερή εμφάνιση του Χατζηγιοβάνη που φαινόταν να είναι ο μόνος μαζί με τον Ζαχίντ που μπορούν να παράξουν κάτι. Απλώς ο νεαρός δε θα μπορούσε ποτέ να σκοράρει με τόσο αδύναμα τελειώματα. Μπορούσε όμως να κάνει αυτό που το μαθαίνει σιγά σιγά σε πολύ καλό βαθμό. Να βγάλει καλές παράλληλες και κυρίως συρτές.
Έτσι ήρθε το δεύτερο γκολ και μοιάζει εύκολο για τον Περέα, μα δεν είναι. Έχει τον Τσιγκρίνσκι πάνω του που τον έχει αγκαλιάσει, πέφτουν μαζί προς τα πίσω και ο νεαρός έχει τη σύνεση να βάλει σωστά το πόδι ώστε να μη φύγει πολύ ψηλά η μπάλα, ούτε να πάρει περισσότερο φάλτσο.
Υπάρχει όμως και κάτι παραπάνω από το αμιγώς ποδοσφαιρικό. Ο Περέα δείχνει σε όλα τα ματς απίστευτο πάθος για την ομάδα. Δείτε πόσο έξαλλα πανηγύρισε το 3-2. Δεν είναι απλά πανηγυρίσμος μιας τεράστιας ανατροπής. Είναι και πανηγυρισμός ανατροπής με μια φανέλα που γουστάρει να τη φοράει.
Δεν ξέρουμε πώς ήρθε στους πράσινους το παράγωγο των ακαδημιών της Πόρτο, πόσο πολύ τον πίστευε ο Νταμπίζας όταν τον έφερε ή πώς αντιλαμβάνεται την διαχείρισή του ψυχολογικά και ποδοσφαιρικά ο Δώνης, ξέρουμε πάντως ότι είναι ένας παίχτης που πρέπει να αποτελέσει ένα σημείο επένδυσης για την ομάδα. Σε βαθμό ώστε να μπορέσει σε δύο χρόνια να φέρει μέχρι και 4-5 εκατομμύρια. Τέτοια προοπτική. Ιδίως αν ποτέ καταφέρει να βγει Ευρώπη η ομάδα.