ΠΑΟΚ: Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα!

Η νίκη είναι το σημαντικότερο πράγμα στον πρωταθλητισμό και ο ΠΑΟΚ έχει μάθει να τρέφεται από αυτή. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Ο ΠΑΟΚ ξόδεψε ένα ημίχρονο αλλά τελικά κατάφερε να βρει δύο γρήγορα γκολ και να κλειδώσει το παιχνίδι απέναντι σε έναν μαχητικό Πανιώνιο που το παλεύει όσο μπορεί.

Ήταν η πρώτη φορά εδώ και καιρό, που με την εικόνα που είχε η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο, φοβήθηκα πως μπορεί να πάθει τη ζημιά. Αυτή δεν ήρθε γιατί στο καλό διάστημα του Πανιωνίου, ο Ζίφκοβιτς έκανε δύο εξαιρετικές αποκρούσεις. Δεν άφησε να φύγει το παιχνίδι από τον έλεγχο της ομάδας του ο Σέρβος.

Στο δεύτερο ημίχρονο, η αύρα του Άντρε ήταν αρκετή για να γυρίσει το κουμπί. Και με δύο γκολ… βόλεϊ μέσα στη περιοχή του αντιπάλου, από χτυπήματα κόρνερ του Άντρε, ήρθαν δύο γρήγορα γκολ που ολοκλήρωσαν τη σεμνή τελετή.

Καλό είναι να διαβάζουμε το γιατί ο ΠΑΟΚ έχασε ένα ημίχρονο. Όπως σωστά είπε ο Φερέιρα, ο αντίπαλος ξόδεψε πολλές δυνάμεις κατά τη διάρκειά του για να κλείσει χώρους, αλλά το σημαντικότερο είναι πως δεν μπόρεσε να κυκλοφορήσει γρήγορα τη μπάλα. Και για ακόμη μία φορά, αυτός που καθυστέρησε το παιχνίδι ήταν ο Μπίσεσβαρ.

Ο Ολλανδός έχει μπει σε μία διαδικασία να αφήσει τις επιλογές του απλού παιχνιδιού και να ψάχνει το δύσκολο. Κακώς, γιατί και η δουλειά δεν γίνεται και ο ίδιος εκτίθεται.

Με την είσοδο του Άντρε και η μπάλα κυκλοφόρησε πιο γρήγορα και βρέθηκαν γκολ έστω από στημένες φάσεις και η ομάδα πάτησε πολύ καλύτερα στο γήπεδο.

Με τον Άκπομ να συμμετέχει και στα δύο γκολ, αν και στο πρώτο δεν κατάλαβα ποτέ αν ήθελε να κάνει ή όχι την ασίστ, ήταν ένα απόγευμα που μπορεί να τον ανεβάσει. Δεύτερο γκολ σερί, κάτι σημαίνει σίγουρα για έναν στράικερ ψυχολογίας.

Από την πλευρά του Πανιωνίου που πάντα θα συμπαθώ και θα σέβομαι, δεν μπορώ να μη καταγράψω κάτι αρνητικό. Και αυτό αφορά τον ποδοσφαιριστή Μασούρα και την ενέργεια που έκανε όταν δήθεν τον χτύπησε ο Γιαννούλης.

Το να ανήκεις στον Ολυμπιακό δεν σημαίνει πως θα ξεφτιλίζεις τον Πανιώνιο. Έχοντας την εικόνα της αλητείας – πέναλτι που πήγε να κάνει στον αγώνα απέναντι στην ομάδα που ανήκει, έχοντας την εικόνα των μαρκαρισμάτων με τα μάτια στο συγκεκριμένο παιχνίδι, το να επιδιώκεις την τιμωρία ενός συναδέλφου σου με τον πλέον γελοίο τρόπο, χωρίς να σου έχει κάνει το παραμικρό και ενώ υπάρχει VAR, δείχνει πως ως ποιότητα ανθρώπου είναι υπό του μηδενός.

Αντιλαμβάνομαι πως στον Πανιώνιο δεν έχουν και πολλές λύσεις, όμως η ιστορία του είναι πολύ μεγάλη για να ανέχεται αυτό που συμβαίνει.

Εννοείται πως στη διάρκεια του αγώνα με έπεισε ο Κουμπαράκης πως έχει ανοίξει έναν δίαυλο επικοινωνίας με αυτούς που δεν πρέπει. Ο τρόπος που στο πρώτο ημίχρονο έκανε αυτό που ήθελε ο Πανιώνιος, δηλαδή το να σταματάει συνεχώς τον ρυθμό του αγώνα, μου έδωσε να κατανοήσω πως αν δεχόμασταν πρώτοι το γκολ, στο δεύτερο ημίχρονο ο καθαρός χρόνος ποδοσφαίρου δεν θα ξεπερνούσε τα 15 λεπτά. Το έχουμε ξαναδεί το έργο, δεν είναι η πρώτη φορά.

Η φάση μάλιστα με τον τραυματισμό του Καντουρί από τον Αραμπούλι που δεν δόθηκε καν φάουλ, μου λέει επίσης πολλά. Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε και εμείς πόλεμο στον Γεωργιανό αλά Πασαλίδη, αλλά το αφήνω στην άκρη.

Επειδή αναφέρθηκα στον Πασαλίδη και επειδή υπονοήθηκε από τον συμπλεγματικό παππούλη πως κάποιος τον έβαλε, αυτό που οφείλω να γράψω είναι πως αν κάποιος είχε στα χέρια του ένα σκάουτινγκ ριπόρτ του νεαρού στόπερ, θα γνώριζε πως ο λόγος που δεν θα γίνει ποτέ τοπ είναι ο παρορμητισμός του. Ενώ έχει όλα τα στοιχεία, υπάρχουν στιγμές που χάνει τη συγκέντρωσή του και προχωρά σε τέτοιες ενέργειες. Δεν ξέρω αν ποτέ το αλλάξει αυτό, αλλά από τον Αιγινιακό μέχρι σήμερα, έχει πολλές τέτοιες στιγμές.

Όμως στον μηχανισμό του Ολυμπιακού, όταν βρεθεί ένας παίκτης που μάρκαρε σκληρά παίκτη του, είναι η αφορμή για να δεχτεί ένα μπούλινγκ – μάθημα για τους υπόλοιπους.

Έτσι ήρθε λοιπόν η μέρα που η ΑΕΛ που δέχεται περισσότερες κάρτες και από την ουραγό του πρωταθλήματος της Ουρουγουάης, να τελειώσει το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη χωρίς κάρτα. Η ανακοίνωση του Αλέξη με συγκίνησε μετά το τέλος του αγώνα.

Επιστρέφοντας στα δικά μας, μπαίνουμε σε μία φάση αγώνων υψηλής έντασης. Ο Ατρόμητος πρώτος, ακολουθεί ο Άρης, ο ΟΦΗ για το κύπελλο και αμέσως μετά η ΑΕΚ στη Τούμπα.

Ο ΠΑΟΚ πνευματικά θα πρέπει να είναι πολύ προετοιμασμένος για αυτές τις αναμετρήσεις.

Και κλείνοντας, αύριο στο Παλατάκι ο ΠΑΟΚ παίζει με τον Προμηθέα ψάχνοντας μία νίκη – ανάσα. Η μπασκετική ΚΕΔ μας στέλνει αυτή την αντιπαθητική την Τσαρούχα που όπου μας βρει μας εκτελεί.

Δεν γνωρίζω πόσο θα αντέξει το τμήμα, όμως αυτό που αρχίζω και αντιλαμβάνομαι, είναι μία τάση ακόμη και εντός ΠΑΟΚ να το παρατήσουν.

Η προσβολή ενός υποβιβασμού μάλλον έχει μικρότερο κόστος από τα νούμερα που πρέπει να δοθούν για να κρατηθεί το τμήμα.