“Το τι θα είχε πάθει ο κορωνοιός με την πάρτη της δεν λέγεται…”! Η “σουσουράδα” αναπολεί την γιαγιά της την παστρικιά και διηγείται… Εσείς την θυμάστε; (φωτο)

Θυμάμαι τη γιαγιά μου που αγόραζε οινόπνευμα με το λίτρο από κάβα και το έβαζε σε εκείνο το διάφανο γυάλινο μπουκάλι.
Όποτε γύριζε από το σούπερ μάρκετ ή την εκκλησία έβαζε λίγο οινόπνευμα σε βαμβάκι και περνούσε τα πάντα με αυτό για τα μικρόβια. Κι εγώ έπαιρνα το βαμβάκι να το μυρίζω. Κι εκείνη μου φώναζε. Τώρα , όποτε μυρίζω οινόπνευμα θυμάμαι εκείνη!

Κι άλλα έκανε αυτή η παστρικιά! 

Έβαζε σε αυτό το καθαρό οινόπνευμα μέσα στο γυάλινο μπουκάλι δυο ασπιρίνες και δυο κάμφορες και τα διέλυε. Και αυτό έκανε εντριβές! Σε κρυώματα , σε ψύξεις… εντριβές με αυτό το σούπερ…. υγρό ματζούνι της γιαγιάς Βάλιας!

Για να μην αρρωσταίνουμε,  έραβε στα ρούχα πάνω μικρά πουγκάκια με καμφορά μέσα. Η καμφορά έδιωχνε τις ιώσεις, αν είναι δυνατόν! Και όντως άμα το ψάξετε … ισχύει ! Βρείτε πληροφορίες στο διαδίκτυο και θα τη θυμηθείτε!

Μας περνούσε μια στο τόσο τα μαλλιά με πετρέλαιο, μας έλουζε δυνατά με πράσινο σαπούνι 3 «χέρια» λες και ζούσαμε σε φάρμα με γουρούνια και κυλιόμασταν στη λάσπη και στο τέλος του μπάνιου μας έκανε τα μαλλιά ακόμα ένα «χέρι» και με σαμπουάν Βιντάλ Σασούν.

Σε 3-4 κουταλιές της σούπας πράσινο σαπούνι μούλιαζε τα ρούχα μέσα στη σκάφη… τα πολύ λερωμένα! Και ύστερα τα έβαζε στο πλυντήριο , όποτε το χρησιμοποιούσε γιατί ήθελε να πλένει η ίδια τα ρούχα της. Λαμπερά , ολόλευκα και τα χρώματα δεν πάθαιναν τίποτα!

Με σκόνη από πράσινο σαπούνι, ξύδι και χλωρίνη καθάριζε το μπάνιο της … μπανιέρες , νιπτήρες , ο μαρμάρινος λευκός νεροχύτης (που του είχε λατρεία) αλλά και όλες τις κατσαρόλες και τα σκεύη που μαγείρευε!

Το πράσινο σαπούνι το χρησιμοποιήσε και στα πατώματα. Έξυνε λίγο πράσινο σαπούνι σε καυτό νερό και ύστερα πρόσθετε χλωρίνη. Τα παρκέ της έλαμπαν και τα μωσαικά της; Αναλοίωτα!  Αμ ο «έρωτας» με τη χλωρίνη;  Αν μπορούσε να την πιεί την χλωρίνη … νομίζω θα την έπινε!  Έπλεναν τις αυλές με την Θεία Αντιγόνη, άλλη παστρικιά κι αυτή και έκαναν διαγωνισμό ποια θα ρίξει την περισσότερη χλωρίνη….. (τούμπες να δείτε που είχα φάει και πόσο μωβ είχαν γίνει τα μπούτια μου)

Έχω ξυπνήσει από τον έντονο βήχα και τις αναθυμιάσεις γιατί σφουγγάριζε με καυτό νερό και χλωρίνη ξημερώματα. Της φώναζα και τσακωνόμουν μαζί της! Της μιλούσα με θράσσος και ύφος ότι αυτά που κάνει δεν είναι σοβαρά πράγματα και ότι πάει να με εξοντώσει σαν τη κατσαρίδα! Βέβαια σε αυτή τη γυναίκα μόνο να επιβληθείς δεν μπορούσες!


Ήταν ικανή να σε πυροβολήσει – εν ψυχρώ στο δόξα πατρή οχι αστεία – αν ακουμπουσες πάνω στο κρεβάτι, στο πάπλωμα, στα σεντόνια , στις κουβέρτες με τα ρούχα που φορούσες έξω. Μέχρι και που έχασε τα μυαλά της και είχε βαρύ Αλτσχάιμερ, αν κόνταγες να πλησιάσεις το κρεβάτι της , έκανε έτσι με το χέρι το ρυτιδιασμένο και σε έσπρωχνε να μην της ζυγώσεις στο κρεβάτι της. Δυο χρονών ο γιός μου και του έλεγε : «Δημητράκη ρίζαμ’ μην ακουμπάς στης γιαγιάς το κρεβάτι με τα ρούχα σου!Να λελέβω σε! »  


Για τα παπούτσια;;; Ούτε λόγος! Εννοείται είχαμε όλοι βγάλει από την εξώπορτα τα παπούτσια μας και πατούσαμε πάνω σε πανάκια για να συρθούμε με κάποιο τρόπο μέσα στο σπίτι. Ή κολυμπώντας ή όπως τέλος πάντων….

Είχε κάνει και το άλλο το τρομερό και το παράλογο. Γυρίζω από τη δουλειά απόγευμα ενώ η γιαγιά ανάρρωνε από εγχείρηση και στα δύο γόνατα . Παρκάρω , μιλάω στο τηλέφωνο και κοιτάζω ψηλά. Στην ταράτσα υπήρχε ένα ταρατσάκι και πάνω στο ταρατσάκι ηλιακός ! Τι είχε κάνει εγχειρησμένη γυναίκα 78+++; Είχε βάλει σκάλα, είχε ανέβει στο ταρατσάκι πάνω στην ταράτσα για να καθαρίσει τα τζάμια του ηλιακού γιατί ήταν σκονισμένα! Τσίριζα και φώναζα και την μάλωνα από κάτω: «Για κάνε μου τη χάρη που αντιμιλάς κι όλας ! » . Αυτό και μετά έκανες τουμπεκί ψιλοκομμένο με τη γιαγιά τη Βάλια. Ούτε σουξου , ούτε μούξου. Δημοκρατικά πράγματα….

Κλειδιά, χτένες , μπρελόκ , μεταλλικά αντικείμενα τα έπλενε με βραστό νερό και χλωρίνη και ρολ σκονη και μετά τα περνούσε με οινόπνευμά. Αν με ρωτάτε αν είχε καταστρέψει κάτι, η απάντηση είναι Ναι! Πολλά πράγματα ,χρώματα και δέρματα αλλά δεν την ενδιέφερε ! Σκοπός της ήταν να καταστραφούν τα μικρόβια. Οινόπνευμα σκέτο στα τηλεκοντρόλ και τα ακουστικά του σταθερού τηλέφωνου , η γιαγιά δεν ήξερε από κινητά…. Ευτυχώς γιατί σκεφτείτε τι θα είχε παθει ένα smartphone στα χέρια της γιαγιάς μου!

Και με παίρνει και ο κολλητός από την Εσθονία o Βασίλης, τώρα που έγινε ο χαμός με τα απορρυπαντικά και τα οινοπνευματα. Και μου λέει: «Θυμήθηκα εσένα και τη γιαγιά τη Βάλια! Δεν χρειάζεται να πας super market για χλωρίνες και οινοπνεύματα… εσύ έχεις 12άδες στο σπίτι σου ό,τι και να γίνει χρόνια τώρα ε; Δεν ξέρω εγώ τι παστρικιά είσαι;Ποιά σε μεγάλωσε;;;» 



Παστρικοθοδώρα με φώναζε η γιαγιά μου, Τότε δεν ήξερα. Δεν με λέγανε και Θοδώρα και πάντα αναρωτιόμουν γιατί με λέει έτσι. Τσαούσα και παστρικοθοδώρα. Πόσο μου έχουν λείψει αυτοί οι χαρακτηρισμοί…. Με παίρνει τηλέφωνο και η λατρεμένη μου φραουλίτσα η Χρύσα συνάδελφος και φίλη από τα χρόνια του Alter και μου λέει:»Άσε τις μ***κιες και πες μου τι άλλο έκανε η γιαγιά η Βάλια μήπως και σώσουμε την κατάσταση…» Τα ίδια με ρώτησε και η Λένα και η πεθερά μου και η κολλητή μου η Σταυρούλα … που κι εκείνη μια τέτοια τετραπέρατη γιαγιά είχε… 

Ρε γιαγιά το τι θα είχες fans και μετά τον θανατό σου ποιός θα στο λεγε;;; 


Τώρα με όλα αυτά που ζούμε την μελετάω με την μαμά μου συνέχεια. Πριν ένα χρόνο σχεδόν «έφυγε» η γιαγιά μου στα 92 της. Δεν είχε αρρωστήσει ποτέ , δεν είχε πάθει ποτέ κάτι. Μεγάλη Πέμπτη βράδυ ξεψύχησε . Ενώ μια μέρα πριν την είχα κάνει μπάνιο – αυτό το έντονο το ξεγυρισμένο, με τα αφρόλουτρα και τα σαμπουάν, κι αν μην καταλάβαινε τι γινόταν … και της έλεγα: «Ορίστε έτοιμη είσαι… Όποτε θες τώρα έτσι παστρικιά παστρικιά μπορείς να ταξιδέψεις!» . Κι ενώ είχε το χαμένο το βλέμμα το κενό. την ώρα που την έντυνα , χαιδεύει την πυτζάμα την καθαρή , κοιτάζει τον Δημήτρη μου , σκύβει τον παίρνει αγκαλιά και του λέει «Γουρπάνις Δημητράκη μου να έχεις την ευχή μου!»

Και έτσι καθαρή, μπανιαρισμένη κοιμήθηκε τον ύπνο τον βαθύ. Μια μέρα μετά το μπάνιο της …

Το τι θα είχε πάθει ο κορωνοιός με την πάρτη της δεν λέγεται… θα τον είχε εξοντώσει πριν το καταλάβει και ο ίδιος. Οι λοιμοξιολόγοι θα την συμβουλεύονταν για τους κανόνες υγιεινής. Τώρα από εκεί πάνω θα γελάει σίγουρα και θα μου λέει… :

«Είδες που κοροίδευες; Είδες που είχα δίκιο ; Στα ‘λεγα… δεν στα ‘λεγα;;; Μην αγχώνεσαι…. Κάνε όσα σου έμαθα…. κι άσε τους άλλους να φοράνε μάσκες….και να βάζουν αυτό το υγρό -το πώς το λένε -το ντετόλ!»

Άντε τώρα να τρέχω στο supermarket να βρω κάμφορα …. Και άντε τωρα να τις ράψω κι όλας σε πουγκακια….

Όσο για όλα τ ‘ αλλά;
Μου έγιναν συνηθεια από μικρή….τα εφαρμόζω και πλέον τα εφαρμόζουν και τα παιδιά μου.
Με τη γιαγιά τη Βάλια δεν είχαμε και πολλές επιλογές…. 

Ούτε μπορούσε ιός να επιβιώσει…

e-sousourada.blogspot.com