Όταν βρεθεί ο άνθρωπος που θα ξυπνήσει ξανά τον κόσμο του Παναθηναϊκού θα ζήσει απίστευτες καταστάσεις.
Γράφει ο Νικόλας Βασιλαράς.

Συνεχίζουμε από εκεί που τελειώσαμε στο προηγούμενο άρθρο. Εκεί όπου αναφέραμε ότι είναι απορίας άξιο, όχι ότι δεν κάνουν… ουρά οι επενδυτές, αλλά ότι δεν εμφανίζεται έστω και ΕΝΑΣ για να βγάλει το κάρο από τη λάσπη, ειδικότερα όταν αναφερόμαστε σε ένα τεράστιο όπως είναι ο Παναθηναϊκός.

Γιατί ασφαλώς και δεχόμαστε ότι το προϊόν που ονομάζεται «ελληνικό ποδόσφαιρο» δεν το λες και ελκυστικό, από την άλλη όμως και συγκεκριμένα σε ότι αφορά το τριφύλλι τα πράγματα δεν είναι τόσο απαγορευτικά όσο παλιά για κάποιον που θέλει να μπει. Μπορεί η ομάδα, με αποκορύφωμα τα δύο τελευταία χρόνια, να έχει απαξιωθεί πλήρως και ο Αλαφούζος να έφτασε τα πράγματα στο πάτωμα ακόμη και σε επίπεδο ηθικής, ωστόσο γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, αλλά και επειδή αφενός τα χρέη μειώθηκαν και στο παρασκήνιο το πράγμα έχει αρχίσει να εξισορροπείται, δεν παύει να αποτελεί μια καλή ευκαιρία για επένδυση.

Επιπλέον, όποιος θελήσει να ασχοληθεί με τον Παναθηναϊκό, θα έχει εξασφαλισμένο και κάτι που κανείς άλλος δεν είχε στο παρελθόν σε τέτοια έκταση. Επειδή θα είναι αυτός που θα βγάλει τον Παναθηναϊκό κυριολεκτικά από την αφάνεια θα τον περιμένει τέτοια λατρεία και τέτοια συσπείρωση από τον κόσμο της ομάδας που θα πάθει πλάκα.

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τη δεδομένη στιγμή είναι ο ορισμός του κοιμώμενου γίγαντα. Δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να ασχοληθούν, δεν θέλουν ούτε να ακούνε για την ομάδα, εμφανώς ξενερωμένοι από τις απίστευτες καταστάσεις και τα ξεφτιλίκια που βίωσε και βιώνει ο σύλλογος. Είναι όμως και… εκατομμύρια. Και αυτά τα εκατομμύρια περιμένουν απλά από κάποιον να ανάψει τη σπίθα. Αν αυτό συμβεί θα δούμε άλλα κόλπα. Εδώ με τα μωρά του Δώνη στην αρχή, εκεί όπου στο τέλος της ημέρας όλοι ξέραμε ότι δεν μπορείς να διεκδικήσεις κάποιον τίτλο και άρχισαν τα 20άρια και τα 30άρια στο ΟΑΚΑ. Σκεφτείτε λοιπόν να υπάρξει κανονικότητα, ισχυρή διοίκηση όραμα και χρήμα τι έχει να γίνει. Να υπάρξει κάποιος που θα διώξει τη μιζέρια και τον διχασμό, κάποιος που θα ενώσει και θα συσπειρώσει.

Για να μην ξεφεύγουμε από την (σκληρή) πραγματικότητα εννοείται πως ότι γράφουμε παραπάνω είναι υποθέσεις. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία ένδειξη αλλαγής και αποχώρησης του Αλαφούζου. Τουλάχιστον άμεσης. Ζούμε και με τη βούλα τα δικά μας πέτρινα χρόνια, με ένα Κύπελλο τα τελευταία εννιά χρόνια, αποκλεισμούς από την Ευρώπη και άλλες καταστάσεις… απείρου κάλλους.

Την ίδια ώρα ο μόνος που δείχνει ακόμα να ψάχνεται και να ασχολείται είναι ο Γιαννακόπουλος και είναι και αυτός που τη δεδομένη εποχή έχει και τεράστιο ρεύμα στο πλάι του. Δεν είναι όμως ξεκάθαρα τα πράγματα, δεν έχει ανοίξει και ο ίδιος ακριβώς τα χαρτιά του για το πώς το έχει στο μυαλό του. Επειδή δε έχει προαναγγείλει ότι θα τοποθετηθεί ο ίδιος δημοσίως μέχρι να συμβεί αυτό καλό είναι να μην προτρέχουμε και να αφήσουμε τα πράγματα να τρέξουν όπως ο ίδιος το έχει σκεφτεί.

Επίσης δεν χρειάζεται να πούμε ξανά πόσο τροχοπέδη αποτελεί το μπλέξιμο με το γήπεδο και πως θα αλλάξουν τα πράγματα αν αυτό ξεκαθαρίσει. Διότι για να μεγαλώσεις πραγματικά αλλά και για να γίνεις ελκυστικός προς επένδυση θα πρέπει να έχεις δικό σου γήπεδο ή έστω να το περιμένεις.

ΥΓ: Το ότι ο Αλαφούζος ζήτησε προσωπικά από τον Κουρμπέλη να μείνει το λέμε για… καλό;

ΥΓ1: Ταυτόχρονα παίρνεις μεν κανονικά και με το νόμο άδεια, αλλά κόβεσαι και πληρώνεις πρόστιμο σε ότι αφορά το πλάνο βιωσιμότητας. Αντε να πείσεις κάποιον να μείνει ή να έρθει…

sdna.gr