H Ελλάδα είναι στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου μετά την αγχωτική νίκη επί της Νέας Ζηλανδίας και τώρα ξεκινάει ένα τελείως διαφορετικό τουρνουά με δύο …τελικούς απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Τσεχία. Κόντρα στους Νεοζηλανδούς η Εθνική μας δεν ήταν ξανά καλοκουρδισμένη. Το …φιλιππινέζικο μπάσκετ των αντιπάλων με το συνεχές τρέξιμο, το 1vs1, τα γρήγορα σουτ και τις επιλογές εκτός κοινής λογικής μας έβγαλαν ξανά εκτός ρυθμού. Όπως με τους Βραζιλιάνους έτσι και στο τελευταίο ματς η Ελλάδα δεν κατάφερε να επιβάλλει το δικό της παιχνίδι και ουσιαστικά έβαλε πίεση στον εαυτό της. Εδώ, ωστόσο, θα πρέπει να τονίσουμε πως τόσο η «σελεσάο», όσο και η Νέα Ζηλανδία υπηρετούν έναν τρόπο παιχνιδιού (δεν είναι ίδιο στυλ αλλά είναι μακρινό από το δικό μας) που δεν μας βολεύει αν δεν παρουσιαστούμε 101% συγκεντρωμένοι και προετοιμασμένοι.
Το ευτύχημα, λοιπόν, έχει να κάνει με τον πρώτο στόχο που δεν ήταν άλλος από την πρόκριση. Το …δυστύχημα είναι πως μεταφέρουμε μια ήττα στην επόμενη φάση που μπορεί να μας κοστίσει αν δεν κερδίσουμε τους Αμερικάνους και παράλληλα η Βραζιλία νικήσει την Τσεχία. Επίσης, το μπάσκετ που έχουμε αποδώσει πάνω στο παρκέ δεν είναι για πολλές συζητήσεις και αποθεώσεις. Αντίθετα, είναι μια εικόνα που προβληματίζει και δημιουργεί πολλαπλά ερωτηματικά για τη συνέχεια.
Και καλά στο ματς με τους; Νεοζηλανδούς πες πως υπήρχε και η παράμετρος της πίεσης. Κόντρα στη Βραζιλία τα δείγματα ήταν ανάλογα. Η αμυντική απόδοση της Ελλάδας δεν περνά τη βάση, ενώ η διαχείριση των συναισθημάτων μέσα στον αγώνα, οι επιλογές και οι αγωνιστικές μας αντιδράσεις σηκώνουν μεγάλη συζήτηση για το που μπορούμε να φτάσουμε.
Το καταθέτω σήμερα προκειμένου να μην παρουσιαστούμε σαν τους ετεροχρονισμένους προφήτες. Η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει την Αμερική το Σάββατο και να κάνει άλμα πρόκρισης. Έχει το ταλέντο, έχει τους παίκτες για να διαχειριστούν αυτό το παιχνίδι. Απλώς, θα πρέπει να βρει το κατάλληλο πλάνο και να μείνουν όλοι πιστοί σε αυτό μέσα στο 40λεπτο. Για την ώρα δεν έχουμε δείξει ποιο είναι αυτό πάνω στο παρκέ καθώς κατά την ταπεινή μου άποψη η Ελλάδα δεν έχει παίξει ούτε στο 50% αυτού που μπορεί. Οι προπονητές και οι παίκτες το γνωρίζουν καλύτερα από εμάς που απλά ελπίζουμε να τους δούμε να το εφαρμόζουν.
ΥΓ: Καταλυτική η παρουσία του Ιωάννη Παπαπέτρου στη νίκη επί της Νέας Ζηλανδίας.
ΥΓ2: Η ψυχολογία του λαού μας είναι χαρακτηριστική και αποτυπώνεται και στις αθλητικές ομάδες. Είναι αυτό που είπε ο Παπαπέτρου μετά το ματς: «Είχαμε μεγάλη πίεση και βάρος στις πλάτες, το οποίο το δημιουργούμε και εμείς στους εαυτούς μας».
YΓ3: Είναι φανερό πως ο Γιάννης δεν μπορεί να παίζει 40λεπτα και χρειάζεται διαχείριση ο χρόνος συμμετοχής του.
